Kadıköy

Ne zaman başlıyor şarkısını söylemeye martılar
O zaman dağılıyor efsunlu geceye yalnızlığım
Yaşamı tam da burasından seviyorum
Ben gülümsedikçe onlar şarkılarının ritmini artırıyorlar
 Biliyorum martılar beni anlıyorlar
Zaten beni bir tek içten martılar anlıyorlar


Nispet yapar gibi düşmüş balkonun duvarına bir çift mandal gölgesi
El ele vermişler
Karnalıkta mutluluğun enginliklerine doğru yol alır gibiler
Işıklarını kendilerinden verdikleri yolda
Mutluluğu andan alıp hayata yayar gibiler.
Ve bunu hanidir yapar gibiler


Bahçesinde erik ağacı, balkonunda sardunya olan isyankar sokağın mesut evi.